Carnaval is van ons allemaal! Met die kreet riep Prins Mienus XIV van Kaaiendonk (Oosterhout) tijdens de sleuteldragersborrel op om het carnavalsfeest op de UNESCO lijst van immaterieel erfgoed te plaatsen. Al meteen sprak ik mijn bedenkingen uit, maar onder druk van 88 collega-prinsen toch maar getekend. Met enige spijt, want een dag later plaatste voorzitter van de Brabantse Carnavals Federatie (Rob van de Laar) zijn beweegredenen waarom dit niet per definitie een vooruitgang zou hoeven zijn. De kreet blijft echter wel staan: carnaval is van ons allemaal.

En carnaval is ook een feest van tradities en die moeten goed voorbereid worden. Het programma komt in het Moesland voor rekening van de grootvorst met ondersteuning van de overige protocolleden (Prins, adjudant x2 en de opper). Maar omdat Alex dit jaar wat extra hulp kon gebruiken en ik natuurlijk ruime ervaring heb als grootvorst, hebben we samen een extra wekelijkse vergadering gepland. Mooie overlegruimte waar we vergezeld worden door Inge van Club Profit (rare naam overigens voor een carnavalsclub, maar enfin). Die heeft alleen een heel ander beeld van vergaderen en laat ons vanallerhande gewichten optillen, burpees maken, rennen, opdrukken en dat soort ongein. De babbels gaan er dan snel genoeg af bij de heren. Dus heel veel wordt er niet vergaderd, maar we gaan wel lekker fit de carnaval in.

Vrijdagavond mogen we, in burger (want boeren en buitenlui hebben ze daar al genoeg), naar de pronkzitting van De Reek. We nemen uiteraard vooraan plaats, om zo alle lof goed over ons heen te kunnen laten komen. Maar niets is minder waar. Het beeld van de gemiddelde Reekse artiest over Schaijk is niet al te best. Bij menige grap zijn wij het lijdend voorwerp. Zoals De Potter zei: de avond was de helft korter wanneer wij er niet waren. Al met al toch veel gelachen.

Dan “by far” het hoogtepunt van de week: het uitstapje naar het Wilhelmina café in Lampegat. Een volle touringcar met de raad van elf, MnM, de hofkapel, jeugdcarnaval en enkele geïnteresseerde groupies, gevolgd door twee luxe auto’s met de dansgarde en begeleiding op weg naar Eindhoven. Met zo weinig gas als de bus over de natte snelweg reed, met zoveel gas gingen we het café binnen. Uiteraard met de hofkapel voorop. Hallo, we zijn er!! Tja, dat is niemand ontgaan. In een goedgevuld café is het meteen bal. Bijzonder voor de 30e Prins Bock d’n Urste (Katja), dat haar schoonzus, -broer, EN -ouders er zijn. Oud-adjudant Marie en vrouw Leentje gingen lekker mee in de bus. Hoe leuk. Een welkomstwoordje door Alex en myself, gevolgd door het uitwisselen van onderscheidingen. Zo ook met de stadsprins van Lampegat: ZDH Rogerio. Indrukwekkend om hem en zijn gevolg te ontmoeten.

Na de gardedans van onze dansgarde ontvangen ook zij allemaal een onderscheiding van hem. Nadat de hofkapel nog een paar superstrakke nummers speelt, komen de dames nog eens terug voor de showdans. Dan wordt het echt stil. Een ouder echtpaar betreedt het podium en danst nog even lekker met de dames mee. Dit tovert een nog grotere lach op de dansende gezichten. Daarna nog vanalles met Mary Poppins, stofkapjes, veren van een willekeurige grootvorst in een propeller, Joost met fotocamera Jan, iemand met het tasje van de zangeres (bleek na een uur zoeken en verstoppen dat haar sleutels erin zaten…), hondje van de bakker en nog veel meer ongein was het tijd om te gaan. Niet alles helaas geschikt voor publicatie. De echte mannen gingen daarna nog even De Potter binnen, de mennekes het bubbelbad in. Katja nogmaals bedankt voor de uitnodiging!

Zondag, pfoe beetje vroeg. Maar weer leuk! Het dansfestival! Vele mooie dansen en handje schudden met collega’s uit Rosmalen, Oss, Ewijk (Scoop) en uiteraard De Reek. In de pauze nog een prachtige onderscheiding mogen uitreiken aan Joyce als mede-initiatiefnemer van dit dansfestival en tevens leiding van de dansgarde. Bedankt en meer dan verdiend. Na de pauze aan het einde samen met Lindy en Morris alle 211 deelnemers voorzien van een medaille en de winnaars van een beker. Tja, met een prins van Zot Gefrot is het niet vreemd dat de dansgarde 2 keer en de huppelpupkes 1 keer een tweede prijs behalen. Maar ook nog goud voor de huppelpupkes! Erg goed gedaan.

Na afloop nog een bliksembezoek aan Maud van Kreij die zojuist is geboren als dochter van Willian en Lysanne. Ook erg leuk! En een heerlijk beschuitje met muisjes. Dan vroeg naar bed, want de juryvergadering komt er weer aan. Ook die verloopt, op maandag, erg strak door de nieuwbakken voorzitter Jos Jacobs. Bijzonder is de eerste presentatie van een loopgroep, daar er doorgaans enkel wagenbouwers zijn. Knap Lelluk doet dit met verve en weet in ieder geval één jurylid in te pakken.

Tot slot op dinsdag nog naar het provinciehuis waar maar liefst zo’n 88 prinsen aanwezig zijn. Onze beschermheer; commissaris van de koning Wim van de Donk heet iedereen welkom en gaat er persoonlijk voor zorgen dat carnaval in veilige handen blijft bij zijn opvolger die later dit jaar benoemd zal worden. Samen met de Smouskes hebben we een mooie avond, die ook wel (mede om de vele FAZANTENveren) ”de veerkracht van Brabant” wordt genoemd. Nog even snel een handshake met Porcellus LV voordat we nog wat bijpraten over zaterdag met stadsprins ZDH Rogerio. Nog even een schooiende nar afgewimpeld met een button en door naar het Moesland. Daar boeken we nog even een bouwbezoekje aan Ut Wurd Wa. Gezellig. Nog even snel een stal afmaken en met een bepaalde grootvorst met blauwe verf in zijn jas naar huis. Ok moi, ok weer gehad, ok weer een dag dichterbij het feest der feesten.

Voor degene die nog geen pekske hebben: we hebben ze nog te koop bij Schon Pekske. En zeker voor alle bouwers: nog heel veel succes de laatste week. Wij hebben d’r zin an!

Salaai en alaaf,

Prins Twan d’n Urste.